zasypać się

См. также в других словарях:

• zasypać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zasypywać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zasypywać się – zasypać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} sypiąc, pokrywać siebie czymś sypkim, drobnym, miałkim; być zasypywanym, przysypywanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci zasypały się piaskiem na plaży. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zasypać — dk IX, zasypaćpię, zasypaćpiesz, zasypaćsyp, zasypaćał, zasypaćany zasypywać ndk VIIIa, zasypaćpuję, zasypaćpujesz, zasypaćpuj, zasypaćywał, zasypaćywany 1. «sypiąc coś wypełnić, zapełnić dół, otwór, szczelinę itp.» Zasypać dół, wyrwę. Zasypać… …   Słownik języka polskiego

• wsypać — dk IX, wsypaćpię, wsypaćpiesz, wsyp, wsypaćał, wsypaćany wsypywać ndk VIIIa, wsypaćpuję, wsypaćpujesz, wsypaćpuj, wsypaćywał, wsypaćywany 1. «sypiąc umieścić coś w czymś, wrzucić coś sypkiego do wnętrza czegoś; nasypać» Wsypać węgiel do pieca.… …   Słownik języka polskiego

• zawalić — dk VIa, zawalićlę, zawalićlisz, zawalićwal, zawalićlił, zawalićlony zawalać ndk I, zawalićam, zawalićasz, zawalićają, zawalićaj, zawalićał, zawalićany 1. «przysypać, zasypać, przywalić coś czymś wielkim, ciężkim, sypkim; o czymś wielkim, ciężkim …   Słownik języka polskiego

• zawiać — dk Xb, zawiaćwieje, zawiaćwiał, zawiaćwiany zawiewać ndk I, zawiaćwa, zawiaćał 1. «o wietrze: powiać, zadąć, dmuchnąć» Wiatr zawiał mocno. Lekki wietrzyk zawiewał od strony rzeki. ◊ pot. Zawiało kogoś «ktoś się zaziębił, zabolały kogoś plecy,… …   Słownik języka polskiego

• zanieść — dk XI, zanieśćniosę, zanieśćniesiesz, zanieśćnieś, zanieśćniósł, zanieśćniosła, zanieśćnieśli, zanieśćniesiony, zanieśćniósłszy zanosić ndk VIa, zanieśćnoszę, zanieśćsisz, zanieśćnoś, zanieśćsił, zanieśćnoszony 1. «niosąc dostarczyć coś albo… …   Słownik języka polskiego

• obrzucić — dk VIa, obrzucićcę, obrzucićcisz, obrzucićrzuć, obrzucićcił, obrzucićcony obrzucać ndk I, obrzucićam, obrzucićasz, obrzucićają, obrzucićaj, obrzucićał, obrzucićany 1. «rzucając, ciskając obsypać, zasypać czymś» Obrzucać kogoś kamieniami. Obrzucić …   Słownik języka polskiego

• pozawalać — dk I, pozawalaćam, pozawalaćasz, pozawalaćają, pozawalaćaj, pozawalaćał, pozawalaćany 1. «zawalić, zasypać wiele czegoś; zawalić coś dużą ilością czegoś» Zaspy pozawalały drogę. Pozawalać doły ziemią. Przejście pozawalane głazami. 2. «zawalić,… …   Słownik języka polskiego

• zagrzebać — dk IX, zagrzebaćbię, zagrzebaćbiesz, zagrzebaćgrzeb, zagrzebaćał, zagrzebaćany zagrzebywać ndk VIIIa, zagrzebaćbuję, zagrzebaćbujesz, zagrzebaćbuj, zagrzebaćywał, zagrzebaćywany «grzebiąc zasypać coś czymś, schować coś w czymś» Zagrzebać coś w… …   Słownik języka polskiego

• zaprószyć — dk VIb, zaprószyćszę, zaprószyćszysz, zaprószyćprósz, zaprószyćszył, zaprószyćszony rzad. zaprószać ndk I, zaprószyćam, zaprószyćasz, zaprószyćają, zaprószyćaj, zaprószyćał, zaprószyćany «o pyle, kurzu: dostać się gdzieś, zanieczyścić coś;… …   Słownik języka polskiego